Eurobike 2010
Συντάχθηκε απο τον/την Timos Tsin. Πέμπτη, 09 Σεπτέμβριος 2010 09:54
EUROBIKE 2010- FRIΕDRICHSHAFEN, ΓΕΡΜΑΝΙΑΤο ποδήλατο του αύριο
Του Στέφανου Σκλαβενίτη
Στην πόλη που γέννησε τα Zeppelin- τα εντυπωσιακά γερμανικά αεροπλάνα που φτιάχτηκαν για να κατακτήσουν τον κόσμο, αλλά κατέληξαν απλά να δώσουν το όνομα τους στους ...Led Zeppelin- φιλοξενήθηκε και η φετινή Eurobike, η παγκόσμια γιορτή του ποδηλάτου. Χίλιοι εκατό εκθέτες σε πάνω από 100.000 τ.μ υποδέχτηκαν 41.482 ανθρώπους του ποδηλάτου και 1.782 δημοσιογράφους από 102 χώρες - χώρια τους 22.300 θεατές την τελευταία μέρα-σε 14 μεγάλες σάλες και φυσικά σε τεράστιους εξωτερικούς χώρους που χρησίμευσαν είτε ως test tracks είτε ως fun tracks, με την ‘λίμνη των αλμάτων' να κλέβει την παράσταση.
Ως μια αγορά που παγκοσμίως αναπτύσσεται ραγδαία, παράλληλα και απέναντι σε αυτές του αυτοκίνητου και της μοτοσυκλέτας, ο κόσμος του ποδηλάτου έβαλε τα καλά του και έδειξε πως δεν έχει να ζηλέψει τίποτα στο κομμάτι της αυτόνομης μετακίνησης, βγάζοντας από τη φαρέτρα του το μεγάλο του όπλο που λέγεται e bikes.
‘Που το πάει αυτός;' θα αναρωτηθείτε...Στα e downhill bikes, φυσικά!
Το νέο trend που λέγεται e bike/pedelec
Μπορεί να ακούγεται ως επιστημονική φαντασία, μπορεί το ηλεκτρικό ποδήλατο να είναι υπόθεση για πολύ λίγους στη χώρα μας, ωστόσο επειδή στο εξωτερικό τα νούμερα τρομάζουν σκεφτείτε τα παρακάτω...Με πρόβλεψη για αύξηση τουλάχιστον τριών εκατομμυρίων ηλεκτρικών ποδηλάτων στις πωλήσεις της Ευρώπης τα επόμενα τρία χρόνια, εσείς τι νομίζατε, ότι οι εταιρίες θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα; Όπως δημιούργησαν πρώτα city bikes και γυναικεία ποδήλατα με ηλεκτρικό μοτεράκι για να πιάσουν τις πρώτες ομάδες που τους ενδιαφέρουν, έτσι θα προχωρήσουν και σε κάθε άλλη ποδηλατική κατηγορία, απευθυνόμενοι σε κάθε είδους ποδηλάτη. Mαζί φυσικά και στους mountainbikers...
O υπογράφων μάλιστα είχα την εμπειρία να οδηγήσω στην demo day της διοργάνωσης το πρωτότυπο της Third Element από το Μόναχο της Γερμανίας που με το χωροδικτύωμά του σε κόκκινο χρώμα έμοιαζε περισσότερο με πλαίσιο της Ducati συνδυασμένο με δίμανη ανάρτηση, στο οποίο κοτσάραν ένα κομψό μοτεράκι (σαν ψυγείο θα έλεγα αν ήταν μοτοσυκλέτα) και φυσικά γκάζι στο δεξί καρπό...Για λόγους ομολογκασιόν το πράγμα βγήκε από την παραγωγή με ασφάλτινα λάστιχα ώστε να μπορεί να πάρει έγκριση για 45 χλμ/ώρα (αλλιώς θα εντασσόταν στην κατηγορία με τα υπόλοιπα e bikes/pedelecs με τα 25 χλμ /ώρα μέγιστη ταχύτητα), αλλά μη νομίζετε, έτοιμο ήταν για χάρντκορ τρακτερωτές επιλογές και στο λάστιχο...Τι κι αν ήταν βαρύ, τι κι αν το γκάζι στο γκριπ δεν σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις τους ελιγμούς και τις αλλαγές κατεύθυνσης όπως τις ξέρεις, στην ανηφόρα που περνούσα τους συνάδελφους δημοσιογράφους με χιλιόμετρα δίπλα από τα εννιάκιλα hardtails τους και τους άφηνα με ανοιχτό το στόμα, η κατάσταση ήταν όλα τα λεφτά.
Φυσικά, εκτός από αυτή την φτηνή λύση των ...6990 ευρώ, υπήρχαν κι άλλες, πολλές μάλιστα. Όπως αυτής της Conway ή της Ghost, που μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες...Πιο downhill απ' όλα ήταν φυσικά το pedelec της ΚΤΜ, ένα κανονικό Tribute με μοτεράκι, τουλάχιστον στα μάτια μου. Όλα δεν τα οδήγησα και ψεύτης να μην είμαι, όμως καθώς φαίνεται για καθαρόαιμα downhill αυτά τα ποδήλατα -ακόμα- δεν κάνουν, κανείς δεν ξέρει όμως τι θα γίνει στο εγγύς μέλλον, όπου η τεχνολογία στις μπαταρίες θα βοηθήσει περαιτέρω στη μείωση του βάρους και τη συγκέντρωσή του εκεί που πρέπει, δηλαδή χαμηλά και στο κέντρο. Φυσικά, πολλά απ' αυτά τα ποδήλατα δεν είχαν γκάζι αλλά έπαιρναν ώθηση από το πεταλάρισμα άλλο ένα θετικό τους όσον αφορά στον χειρισμό εκτός δρόμου. Συμπερασματικά, όμως μάλλον έχουν downhill εμφάνιση για λόγους marketing και απλά είναι ικανοποιητικά και σε off road καταστάσεις, παρά κάτι περισσότερο, τουλάχιστον ακόμα...
Στα κλασικά
Όσον αφορά στα υπόλοιπα; Συνοπτικά, να σας αναφέρω ότι το νέο Sx Trail και το νέο Demo από την Specialised δεν τα οδηγήσαμε καθώς η ουρά στην αμερικάνικη εταιρία ήταν χειρότερη και από εφορίας την τελευταία μέρα του έτους με τα τέλη κυκλοφορίας. Η Scott από την άλλη με μικρές χρωματικές κυρίως αλλαγές παρουσίασε τα Gambler 10 και 20 αλλά στη Demo Day στις όμορφες Γερμανικές Άλπεις μας έδωσε να οδηγήσουμε τα άλλα μοντέλα της εταιρίας όπως το εκπληκτικό 899, όπου ο αριθμός ισούται με τα γραμμάρια που ζυγίζει το πλαίσιο του ποδηλάτου. Η Kona με το νέο Operator ανανέωσε το Stab και έδωσε ένα εντελώς νέο ποδήλατο για την κατηγορία. Από την γαλλική La Pierre, την γερμανική Νicolai (χωρίς αντιπροσωπεία στην Ελλάδα απ' ότι μάθαμε) και την αμερικανικό κολοσσό Trek προτίμησα τα freeride μοντέλα που όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες με πήγαν μια χαρά στη μαύρη διαδρομή (όχι τόσο μεγάλης δυσκολίας, αλλά με απίστευτη λάσπη) και πολύ χαλαρά στην κόκκινη, αυτή δηλαδή της μέτριας δυσκολίας. Κάποια από αυτά ήταν τόσο εύκολα να οδηγηθούν που τα πεταλάρισα στο γυρισμό, μη περιμένοντας καν το shuttle bus της Mazda που περίμενε στο τέλος της κατηφόρας! Eντυπωσιακό ήταν και το Jekyll της Cannondale, ενώ για να μην σας αναφέρω ένα ένα τα μοντέλα και νυστάξετε να πω απλά πως κάθε εταιρία σχεδόν που δραστηριοποιείται στο χώμα είχε να παρουσιάσει και από ένα freeride μοντέλο, για λόγους πρεστίζ υποθέτω. Ακόμα και εταιρίες αξεσουάρ περισσότερο όπως η Νukeproof είχαν ένα downhill όπλο στο περίπτερό τους...Όρεξη να έχεις να ψάχνεις πάντως, και το διαφορετικό στην επιλογή μπορείς να το βρεις.
Στα μονοπάτια
Κλείνω με το ότι υπάρχει σε κάποιες χώρες έντονη η προσπάθεια να επέλθει μια συμφωνία με τις κυβερνήσει και τις τοπικές κοινότητες ώστε να γίνεται η χρήση των μονοπατιών νόμιμα και χωρίς κανένα πρόβλημα και από τα ποδήλατα (άγνωστες έννοιες σε μας εδώ ακόμα) και φυσικά υπάρχει και κίνημα σχετικό με trail builders που πουλάνε freeride ρούχα με σκοπό να ενισχύσουν το ταμείο των builders ανά την Ευρώπη. Αλλά αυτά σε ένα επόμενο άρθρο....
Υ.γ Ζητώ συγγνώμη για κάποιες από τις φωτό, αλλά τραβήχτηκαν για προσωπική χρήση και έτσι ίσως κάποιες να μην είναι σε θέμα ανάλυσης ό, τι καλύτερο...
downhill.gr: Ευχαριστούμε θερμά το Στέφανο Σκλαβενίτη για την προσφορά του άρθρου του και των φωτογραφίων!!