Το Downhill στους Ολυμπιακούς Αγώνες!!
Συντάχθηκε απο τον/την george alexiou Τετάρτη, 15 Αύγουστος 2012 01:37
Έχουν περάσει ήδη 2-3 μέρες από τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων και εντέλει συνειδητοποίησα ότι προτιμώ να βλέπω ακόμα και μπάνμινγκτον παρά τα εγκλήματα και το καφέ της Χαράς σε 20η επανάληψη.
(Αν βάζανε Ζάχο Δόγκανο ή Ντέμη Μαρκορά αλλάζει το πράγμα). Γενικά η άποψη μου για τους Ολυμπιακούς αγώνες είναι η χείριστη και φυσικά δεν μιλάω για το τι αντιπροσώπευαν στην αρχαία Ελλάδα αλλά για το τι αντιπροσωπεύουν εν έτη 2012. Είναι ένα ξέφρενο πανηγυράκι μίζας για χιλιάδες ανθρώπους και το χειρότερο (πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη) ένας διαγωνισμός χημικών, στον οποίο όποιος αθλητής δεν πιαστεί ντοπέ, αυτόματα η ντόπα του είναι η καλύτερη. Προσοχή...δε λέω ότι αν ο Μπολτ, ο Μπλέικ ή ο Γκέι (χαχαχα...κάθε φορά γελάω, φαντάσου να σε λέγανε ομοφυλόφιλο στο επίθετο) δεν παίρνανε τίποτα θα τους έριχνα δύο δευτερόλεπτα στο κεφάλι. Πάλι αυτοί θα ήταν πρώτοι, απλά με χρόνους που θα θύμιζαν άνθρωπο και όχι χαγιαμπούσα.
Είδα πολλά αθλήματα αυτές τις μέρες...μου έλειψε απίστευτα ο Αλέξης Κωστάλας στη γυμναστική και γέλασα πολύ όταν ο Τσώνης κατάλαβε ότι ο Μπόλτ κέρδισε στα 100 μέτρα λίγο μετά τον τερματισμό του.
Αμπελοφιλοσοφώ γιατί θέλω να φαίνεται ότι έγραψα μεγάλο κείμενο...καταλάβετε με...
Ααα... είδα και ποδήλατο στους Ολυμπιακούς Αγώνες...πολύ ωραίο ήταν. Πφφφ δεν μπορώ να πω ψέματα ούτε για λίγο. Ήταν απαράδεκτο, ειδικά αυτό το mountain bike, και ήταν κάτι που ειλικρινά δεν το περίμενα από Άγγλους με τόση παράδοση στην ποδηλασία. Δε λέω ότι οι αθλητές δεν είναι σπουδαίοι αλλά πουλάς και θέαμα στον προϊόν σου for god sake. Το συγκεκριμένο με έκανε να βαρεθώ περισσότερο και από έναν αγώνα με κάτι σκούπες που έβλεπα, στο οποίο δεν καταλάβαινα τίποτα αλλά είχε το χαβαλέ του. Το άλλο τίποτα ρε παιδάκι μου (μόνο που στον τρίτο Ολυμπιονίκη έφυγε η σέλα). Από το bmx δεν ενθουσιάστηκα σε καμία περίπτωση αν και το περίμενα με ανυπομονησία. Αυτό που μου άρεσε κάπως ήταν η ποδηλασία πίστας που χωρίς να είχε στα δικά μου μάτια πολύ θέαμα, είναι αντικειμενικά άθλημα που θέλει στρατηγική και τακτική.
Εκεί που θέλω να καταλήξω και να θέσω και ένα ρητορικό ερώτημα είναι στο ότι, πως άνθρωποι με τόσες γνώσεις από τον αθλητισμό (και από marketing φυσικά) δεν έχουν ήδη βάλει το Downhill στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Αν δεν κάνω λάθος δεν θα περιλαμβάνεται ούτε στους αγώνες του Ρίο το 2016. Το ερώτημα μου ήρθε βλέποντας τον πατέρα μου να έχει μείνει με ανοιχτό το στόμα βλέποντας με να παρακολουθώ τον τελευταίο αγώνα του UCI. Επανέλαβε για ακόμα μια φορά την φράση... α καλά αυτοί εδώ είναι τρελοί. Το είχε πει πρώτη φορά βλέποντας τον Matt Hunter στο τέλος της πρώτης σκηνής της Follow me. Εκεί ήταν που σκέφτηκα "τελικά δεν είμαστε τελείως βαρεμένοι, είναι πολύ ωραίο το downhill ρε γαμώτο".
Το κατα πόσο θα έκανε καλό στο άθλημα και σε εμάς συγκεκριμένα δεν το έχω σκεφτεί ή ψάξει ακόμα αλλά υπόσχομαι ότι άμα το σκεφτώ (γιατί καλοκαιριάτικα να το ψάξω βαριέμαι) θα σας γράψω την άποψή μου.
Υ.Γ. Παρά το ότι δεν μου αρέσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες, πολλά μπράβο σε όλους τους Έλληνες αθλητές και δη τους ποδηλάτες που προπονούνται για να εκπροσωπήσουν την χώρα, καλύπτοντας τα περισσότερα έξοδα από την τσέπη τους.
Καλά μπάνια φίλοι μου !!!