Η Ξάνθη είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Πατρίδα των φιλοσόφων Δημόκριτου και Πρωταγόρα. Προσαρτήθηκε οριστικά στην Ελλάδα στις 28 Ιουλίου 1920. Η πόλη βρισκόταν στην μεγαλύτερη της ακμή το 18ο και 19ο αιώνα με τις καπνοβιομηχανίες να αποτελούν το σημαντικότερο μοχλό ανάπτυξης. Πλέον απομένουν μόνο οι αποθήκες και μερικά εργοστάσια εγκαταλελειμμένα μαζί με αρκετά παλιά νεοκλασικά να θυμίζουν εκείνη την εποχή. Ωστόσο και σήμερα η πόλη αναπνέει τον αέρα μιας σύγχρονης πόλης που βρίσκεται στο σύνορο της Ευρώπης, της Ασίας και των Βαλκανίων, αναμειγνύοντας πολιτισμούς, θρησκείες ήθη και παραδόσεις και δημιουργώντας τη δική της ξεχωριστή ταυτότητα. Το όνομα της πόλης είναι συνδεδεμένο επίσης με το Μάνο Χατζιδάκι, τον Άκη Πάνου και πολλούς ακόμα σημαντικούς ανθρώπους που η επαφή τους με την πόλη τους σημάδεψε.
Εμένα η Ξάνθη μου έχει εντυπωθεί ως η πόλη που έτρεξα τον πρώτο αγώνα Downhill. Πίσω στο 2009, μετά από πολλές καταβάσεις είχα πάρει απόφαση ότι θα τρέξω στο Xanthi Mountain Festival που είχε γίνει Οκτώβρη αν θυμάμαι καλά. Έτσι μια Κυριακή πρωί έτρεξα στον αγώνα Cross Country, έβγαλα τα κολάν κι έβαλα επιγονατίδες και θώρακα. Ο πρώτος μου αγώνας κατάβασης ήταν γεγονός. Είχα περάσει πολύ ωραία και είχα εντυπωσιαστεί από τη διοργάνωση. Έτσι με το που προκηρύχτηκε ο αγώνας είχε μπει ήδη στο καλεντάρι μου.
Το σχέδιο είχε ως εξής: Πέμπτη ταξίδι, Παρασκευή - Σάββατο δοκιμαστικά και την Κυριακή ο αγώνας και επιστροφή. Βέβαια τα σχέδια γίνονται χωρίς να υπολογίσουμε στο απρόβλεπτο που σε αυτό ο ταξίδι ήρθε νωρίς, στην πρώτη κατάβαση. Ενώ απολάμβανα οδήγηση με 2 σπουδαίους αναβάτες μπροστά μου φτάσαμε στα άλματα της 2ης ειδικής. Είδα τον Ανδριώτη να πηδάει κρατημένα και να τον πετάει ελαφρά αριστερά ενώ πίσω του ο Καλοχαιρέτας το πλησίαζε αγριεμένα, ήμουν σίγουρος ότι δε θα πατήσει καθόλου φρένο, όπως και έγινε. Αυτό όμως του στοίχισε ένα βγαλμένο ώμο, ένα σύντομο χειρουργείο και μια καλή γνωριμία με το νοσοκομείο της Ξάνθης. Με ψυχραιμία το ξεπεράσαμε και το διασκεδάσαμε μπορώ να πω. Το Σάββατο δεν έχασα χρόνο και πήρα μια ιδέα από τις διαδρομές. Την PS1 τη θυμόμουν από το Cross Country του 2009. Πήγαινα συγκρατημένα λόγω του ατυχήματος που είχα δει και αρκετών ανώμαλων προσγειώσεων άλλων αθλητών.
Την Κυριακή ο καιρός κυμαινόταν από αραιή συννεφιά ώς χαλάζι. Ανεβήκαμε στο λόφο λίγο έξω απο την πόλη για να κάνουμε την κατατακτήρια διαδρομή που θα έδινε τη σειρά εκκίνησης. Ήταν άγνωστη διαδρομή και πολύ τεχνική, ευνοούσε πολύ τους αναβάτες DH. Ήταν εντυπωσιακό, γρήγορα περάσματα σε ενα δύσκολο τεχνικό κομμάτι. Το μονοπάτι σε όλο του το μήκος είχε θεατές που ενθάρρυναν τους αναβάτες και ξεσηκώνονταν στα δύσκολα περάσματα. Μετά ήταν η ανάβαση των 11 χιλιομέτρων που φαντάζει μικρή για διαδρομή XC αλλά με 2,35 λάστιχο και 36άρι μπροστά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η PS1 ήταν γρήγορη, με πολύ πετάλι και την θυμόμουνα κάπως.
Enduro Mediterraneo Rnd#1 Xanthi
Σάββατο, 19 Απρίλιος 2014 18:30
Enduro Mediterraneo Rnd#1 Xanthi - Ο αγώνας εκ των έσωΗ Ξάνθη είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Πατρίδα των φιλοσόφων Δημόκριτου και Πρωταγόρα. Προσαρτήθηκε οριστικά στην Ελλάδα στις 28 Ιουλίου 1920. Η πόλη βρισκόταν στην μεγαλύτερη της ακμή το 18ο και 19ο αιώνα με τις καπνοβιομηχανίες να αποτελούν το σημαντικότερο μοχλό ανάπτυξης. Πλέον απομένουν μόνο οι αποθήκες και μερικά εργοστάσια εγκαταλελειμμένα μαζί με αρκετά παλιά νεοκλασικά να θυμίζουν εκείνη την εποχή. Ωστόσο και σήμερα η πόλη αναπνέει τον αέρα μιας σύγχρονης πόλης που βρίσκεται στο σύνορο της Ευρώπης, της Ασίας και των Βαλκανίων, αναμειγνύοντας πολιτισμούς, θρησκείες ήθη και παραδόσεις και δημιουργώντας τη δική της ξεχωριστή ταυτότητα. Το όνομα της πόλης είναι συνδεδεμένο επίσης με το Μάνο Χατζιδάκι, τον Άκη Πάνου και πολλούς ακόμα σημαντικούς ανθρώπους που η επαφή τους με την πόλη τους σημάδεψε.
Εμένα η Ξάνθη μου έχει εντυπωθεί ως η πόλη που έτρεξα τον πρώτο αγώνα Downhill. Πίσω στο 2009, μετά από πολλές καταβάσεις είχα πάρει απόφαση ότι θα τρέξω στο Xanthi Mountain Festival που είχε γίνει Οκτώβρη αν θυμάμαι καλά. Έτσι μια Κυριακή πρωί έτρεξα στον αγώνα Cross Country, έβγαλα τα κολάν κι έβαλα επιγονατίδες και θώρακα. Ο πρώτος μου αγώνας κατάβασης ήταν γεγονός. Είχα περάσει πολύ ωραία και είχα εντυπωσιαστεί από τη διοργάνωση. Έτσι με το που προκηρύχτηκε ο αγώνας είχε μπει ήδη στο καλεντάρι μου.
Το σχέδιο είχε ως εξής: Πέμπτη ταξίδι, Παρασκευή - Σάββατο δοκιμαστικά και την Κυριακή ο αγώνας και επιστροφή. Βέβαια τα σχέδια γίνονται χωρίς να υπολογίσουμε στο απρόβλεπτο που σε αυτό ο ταξίδι ήρθε νωρίς, στην πρώτη κατάβαση. Ενώ απολάμβανα οδήγηση με 2 σπουδαίους αναβάτες μπροστά μου φτάσαμε στα άλματα της 2ης ειδικής. Είδα τον Ανδριώτη να πηδάει κρατημένα και να τον πετάει ελαφρά αριστερά ενώ πίσω του ο Καλοχαιρέτας το πλησίαζε αγριεμένα, ήμουν σίγουρος ότι δε θα πατήσει καθόλου φρένο, όπως και έγινε. Αυτό όμως του στοίχισε ένα βγαλμένο ώμο, ένα σύντομο χειρουργείο και μια καλή γνωριμία με το νοσοκομείο της Ξάνθης. Με ψυχραιμία το ξεπεράσαμε και το διασκεδάσαμε μπορώ να πω. Το Σάββατο δεν έχασα χρόνο και πήρα μια ιδέα από τις διαδρομές. Την PS1 τη θυμόμουν από το Cross Country του 2009. Πήγαινα συγκρατημένα λόγω του ατυχήματος που είχα δει και αρκετών ανώμαλων προσγειώσεων άλλων αθλητών.
Την Κυριακή ο καιρός κυμαινόταν από αραιή συννεφιά ώς χαλάζι. Ανεβήκαμε στο λόφο λίγο έξω απο την πόλη για να κάνουμε την κατατακτήρια διαδρομή που θα έδινε τη σειρά εκκίνησης. Ήταν άγνωστη διαδρομή και πολύ τεχνική, ευνοούσε πολύ τους αναβάτες DH. Ήταν εντυπωσιακό, γρήγορα περάσματα σε ενα δύσκολο τεχνικό κομμάτι. Το μονοπάτι σε όλο του το μήκος είχε θεατές που ενθάρρυναν τους αναβάτες και ξεσηκώνονταν στα δύσκολα περάσματα. Μετά ήταν η ανάβαση των 11 χιλιομέτρων που φαντάζει μικρή για διαδρομή XC αλλά με 2,35 λάστιχο και 36άρι μπροστά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η PS1 ήταν γρήγορη, με πολύ πετάλι και την θυμόμουνα κάπως.
Πήγα καλά, έκανα και 5 (!!!) προσπεράσεις, αυτό που θυμάμαι είναι το πόσο συνεργάσιμοι όλοι και πόσο τρομακτικός ακουγόμουν εγώ φωνάζοντας από πίσω. Η PS2 είχε πολλά άλματα, από την αρχή μέτραγες, τα περισσότερα ωραία και γλυκά ωστόσο πολλά έπρεπε να τα πάρεις φρεναριστός γιατί σε εκτόξευαν. Ο τερματισμός της 2 ήταν πολύ ωραίος μέσα στο λειβάδι με τα ¨τραπέζια¨. Η 3 ήταν η χειρότερη μου και για πολλούς η καλύτερη τους, είχε λάσπη και γλίστραγε, το τιμόνι σε πολλά σημεία περνούσε οριακά απο τα δέντρα. Ήταν πολύ ωραία αλλά η ικανότητα μου να οδηγώ σε τέτοιες συνθήκες είναι περιορισμένες. Η 4 ήταν κορυφαία, από τις πιο ωραίες διδρομές που έχω οδηγήσει. Ξεκινούσε λίγο έξω από την πόλη και κατέληγε στη συνοικία Σαμακώβ. Όταν την έκανα πρώτη φορά στα δοκιμαστικά σταματούσα συνέχεια, πανέμορφη διαδρομή, με ψηλά δέντρα και ογκόλιθους, σε πολλά σημεία στρωμένο με πλάκες. Το πετάλι το φύλαγε για το τελος, 2 ευθείες έδιναν τη δυνατότητα σε όποιον είχε κρατήσει κουράγια να δώσει στο τέλος.
Η μάχη για μια θέση στο βάθρο ήταν σκληρή. Αναμφισβήτητα η 1η ήταν του Ανδιώτη αλλά ενα σκασμένο λάστιχο στη 4 του στέρησε πολύτιμο χρόνο. Έτσι ο Νώντας Λαμπρακόπουλος (Velocity Bikes) πήρε την ψηλότερη θέση στο βάθρο, πίσω του ο Kolev Ivan (RAM Bikes) και ο Ανδριώτης Κωσταντίνος αρκέστηκε στην 3η θέση που είναι εκπληκτική αν σκεφτούμε το σκασμένο λάστιχο και δείχνει ότι η πορεία του στους διεθνής αγώνες θα είναι αξιοσημείωτη. Ήδη έχει προγραμματίσει να τρέξει στο IXS Cup ανάμεσα στους σπουδαιότερους ευρωπαίους αναβάτες. Ο Κερκυραίος Βαγγέλης Καββαδάς (Bike 'n Roll) πήρε την 4 θέση ενώ η Κέρκυρα συνολικά πήρε τρεις θέσεις σε βάθρα κατηγοριών με το Μάριο Ζαμπέλη (Bike 'n Roll) στη Junior και το Σαρακίνο Μίλτο (S-Bikes) στα Hardtail.. Στις γυναίκες, που ήταν 7(!!!) την πρώτη θέση κατέκτησε η Ειρήνη Μαυράκη (Momentum Racing Team), με τη Tomeva Ani-Georgieva (Free Dimension) και την Τσάλλου Νίκη (Bike Shop 26) να κλείνουν την τριάδα.
Εγώ αρκέστηκα στο να οδηγήσω απολαυστικά και γρήγορα αλλά "φυλαγμένος" για να μην ξαναγυρίσουμε στο νοσοκομείο και να έχουμε οδηγό. Πήρα την 22η θέση και μπορώ να πω ότι ήταν ο καλύτερος αγώνας της ζωής μου. Όχι για τη θέση, αλλά για τις ενδορφίνες που εκκρίνει ο οργανισμός μας όταν κάνουμε κάτι που μας αρέσει.
Ο καιρός περνάει γρήγορα και ο 2ος γύρος είναι κοντά. Μέχρι τότε να είμαστε καλά και να κάνουμε πάντα έτσι ωραία ποδήλατο. Μπράβο στους διοργανωτές και όλη την ομάδα που μου έδειξαν τον τρόπο να οργανώσω τη μεγάλη fiesta του τελικού.
Ride Hard and love it!
Αποτελέσματα αγώνα:
General Classication
1. LAMPRAKOPOULOS Nontas
2. KOLEV Ivan
3. ANDRIOTIS Kon/nos
4. KAVVADAS Vangelis
5. KRUMOV Bobi
Category Men
1. LAMPRAKOPOULOS Nontas
2. KOLEV Ivan
3. ANDRIOTIS Kon/nos
Category Women
1. MAVRAKI Erini
2. TOMEVA Ani-Georgieva
3. TSALLOU Niki
Category Junior
1. ZABELIS Marios
2. ALATZOGIANNIS Alexandros
3. XANIOGLOU Kostas
Category Hardtail
1. SARAKINOS Miltos
2. KORFIATIS John
3. KOYCHEV Orlin-Ivanov
κείμενο: Αλέξανδρος Πετρούτσος - montis ordo
Η μάχη για μια θέση στο βάθρο ήταν σκληρή. Αναμφισβήτητα η 1η ήταν του Ανδιώτη αλλά ενα σκασμένο λάστιχο στη 4 του στέρησε πολύτιμο χρόνο. Έτσι ο Νώντας Λαμπρακόπουλος (Velocity Bikes) πήρε την ψηλότερη θέση στο βάθρο, πίσω του ο Kolev Ivan (RAM Bikes) και ο Ανδριώτης Κωσταντίνος αρκέστηκε στην 3η θέση που είναι εκπληκτική αν σκεφτούμε το σκασμένο λάστιχο και δείχνει ότι η πορεία του στους διεθνής αγώνες θα είναι αξιοσημείωτη. Ήδη έχει προγραμματίσει να τρέξει στο IXS Cup ανάμεσα στους σπουδαιότερους ευρωπαίους αναβάτες. Ο Κερκυραίος Βαγγέλης Καββαδάς (Bike 'n Roll) πήρε την 4 θέση ενώ η Κέρκυρα συνολικά πήρε τρεις θέσεις σε βάθρα κατηγοριών με το Μάριο Ζαμπέλη (Bike 'n Roll) στη Junior και το Σαρακίνο Μίλτο (S-Bikes) στα Hardtail.. Στις γυναίκες, που ήταν 7(!!!) την πρώτη θέση κατέκτησε η Ειρήνη Μαυράκη (Momentum Racing Team), με τη Tomeva Ani-Georgieva (Free Dimension) και την Τσάλλου Νίκη (Bike Shop 26) να κλείνουν την τριάδα.
Εγώ αρκέστηκα στο να οδηγήσω απολαυστικά και γρήγορα αλλά "φυλαγμένος" για να μην ξαναγυρίσουμε στο νοσοκομείο και να έχουμε οδηγό. Πήρα την 22η θέση και μπορώ να πω ότι ήταν ο καλύτερος αγώνας της ζωής μου. Όχι για τη θέση, αλλά για τις ενδορφίνες που εκκρίνει ο οργανισμός μας όταν κάνουμε κάτι που μας αρέσει.
Ο καιρός περνάει γρήγορα και ο 2ος γύρος είναι κοντά. Μέχρι τότε να είμαστε καλά και να κάνουμε πάντα έτσι ωραία ποδήλατο. Μπράβο στους διοργανωτές και όλη την ομάδα που μου έδειξαν τον τρόπο να οργανώσω τη μεγάλη fiesta του τελικού.
Ride Hard and love it!
Αποτελέσματα αγώνα:
General Classication
1. LAMPRAKOPOULOS Nontas
2. KOLEV Ivan
3. ANDRIOTIS Kon/nos
4. KAVVADAS Vangelis
5. KRUMOV Bobi
Category Men
1. LAMPRAKOPOULOS Nontas
2. KOLEV Ivan
3. ANDRIOTIS Kon/nos
Category Women
1. MAVRAKI Erini
2. TOMEVA Ani-Georgieva
3. TSALLOU Niki
Category Junior
1. ZABELIS Marios
2. ALATZOGIANNIS Alexandros
3. XANIOGLOU Kostas
Category Hardtail
1. SARAKINOS Miltos
2. KORFIATIS John
3. KOYCHEV Orlin-Ivanov
κείμενο: Αλέξανδρος Πετρούτσος - montis ordo
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Προβολές: 2350
Σχόλια (0)
Γράψε σχόλιο