ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ DOWNHILL 2016
2ος αγώνας, Καλαμπάκα, Tiger Trail, 17/4
ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ!
Πιέζεις τα όρια σου, ρισκάρεις και παράλληλα απολαμβάνεις! Οδηγάς, προσπαθείς και τελικά τερματίζεις γεμάτος αδρεναλίνη και με κομμένη την ανάσα παρόλο που έχεις κάνει λιγότερες από 10 πεταλιές σε όλη την διαδρομή. Αυτό είναι το Tiger Trail και πρόσεχε γιατί γρατζουνάει!
Ο Γρήγορης Τσαλαφούτας whipάρει άγρια στο διπλό των 7,5 μέτρων και ορμάει με τα όλα στο drop του τερματισμού. Έχει σκασμένο πίσω λάστιχο όμως, χάνει τον έλεγχο και πέφτει άσχημα με τα όλα! Περνά την γραμμή του τερματισμού κουτρουβάλα και μένει ακίνητος... Ακούγεται μια φωνή ενός συναθλητή του, Greg είσαι πρώτος, και μονομιάς ο σκληροτράχηλος αναβάτης ανταποκρίνεται, χαμογελά και δηλώνει ότι είναι ΟΚ, με θεατές και συναθλητές να τον χειροκροτούν... Μια σκληρή εικόνα που μας θύμισε την άγρια ομορφιά του σπορ που αγαπάμε.
Το φοβερό Tiger Trail χτίζει την φήμη του! Σε αυτό τον δεύτερο αγώνα του πανελλήνιου Κυπέλλου DH το επίπεδο του ανταγωνισμού ήταν για μια ακόμη φορά πολύ υψηλό, ήταν όμως η δυσκολία του μονοπατιού αυτή που έβαλε δύσκολα σε όλους τους αθλητές. Και αυτή τη χρονιά ο Βασίλης Τσιαντίκος με το crew του έριξαν τρελή δουλειά με στόχο την αναβάθμιση της πίστας των 1,4km. Ο υψηλός βαθμός δυσκολίας του Tiger Trail παρέμεινε καθώς έχει πολλά σημεία με τρελή κλίση, τεχνικά offcamper, ένα νέο rockgarden και δύο καινούρια διπλά άλματα (το ένα απλά μεγάλωσε). Παράλληλα η πίστα φάρδυνε σε αρκετά σημεία, απέκτησε εναλλακτικές γραμμές και είχε σαφώς καλύτερη ροή και υψηλότερες ταχύτητες. Ζόρικη! Πρέπει να μείνεις συγκεντρωμένος και ακριβής σε όλο το μήκος της αλλιώς πονάει... Σε συνδυασμό με το ξερό τερέν, την άφθονη πούδρα, τα brake bumps και τα σκαμμένα λούκια ο βαθμός δυσκολίας εκτινάχθηκε στα ύψη. Έτσι είδαμε πολλούς ενθουσιώδεις αναβάτες να πληρώνουν το ρίσκο τους με πόνο... Τελικά από τους 120 που δήλωσαν συμμετοχή, οι 107 χρονομετρήθηκαν στον προκριματικό ενώ μόλις 86 τερμάτισαν στον τελικό. Μεγάλος απών ο Κώστας Ανδριώτης καθώς το ποδήλατο του έμεινε σε κάποιο αεροδρόμιο μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας στην επιστροφή του από το Παγκόσμιο, αλλά παρόντες και πάλι αναβάτες από την γειτονική Βουλγαρία, οκτώ αυτή τη φορά, που ήρθαν αποφασισμένοι να κυνηγήσουν με πάθος το βάθρο και τα χρηματικά έπαθλα του Red Bull.
Προκριματικός
Παρά την καθυστέρηση για μια ώρα ξεκίνησε ο προκριματικός χωρίς γκρίνιες, αλλά με πολύ ένταση. Βλέπετε το γεγονός ότι πλέον οι 20 ταχύτεροι παίρνουν βαθμούς (όπως στους αγώνες UCI) έχει αγριέψει για τα καλά τους κορυφαίους. Ιδιαίτερα "αγριεμένος" εμφανίστηκε ο περσινός νικητής του αγώνα Γιάννης Ιωάννου που μπήκε αποφασισμένος να κυνηγήσει τους 50 βαθμούς του πρώτου, αλλά και να κρατήσει ψηλά τα ελληνικά χρώματα. Και τα κατάφερε, με ένα φοβερό χρόνο (2:47.046) επικράτησε του Stivian Gatev για μόλις μισό δευτερόλεπτο. Τρίτος γενικής προκρίθηκε ο Γρήγορης Τσαλαφούτας (2:49.341) καβάλα στο RAM του τραυματία Μιχάλη Μπερτσιμά, ενώ για μια ακόμη φορά εντυπωσιακός ο Άρης Χατζηγεωργίου (2:52.215) ήταν ο ταχύτερος Master όντας τέταρτος γενικής. Ακολούθησε ο Ελισσαίος Γούβης από την κατηγορία Elite, ενώ ταχύτερος Junior ήταν ο Τηλέμαχος Τσαρούχης (2:57.724) που οδήγησε δυνατά παρότι αγωνίστηκε με δανεικό ποδήλατο (για πρώτη φορά δίπλακο) καθώς την προηγούμενη μέρα έσπασε το δικό του μετά από σύγκρουση με αυτοκίνητο! Εξαιρετική εμφάνιση από έναν ακόμη νεαρό αναβάτη της Elite, το Δάνη Καραμιχαηλίδη, αλλά και από τον Junior Μάριο Ανδρέου οι οποίοι συμπλήρωσαν την πρώτη οκτάδα. Ωστόσο ο αναβάτης που τράβηξε τα περισσότερα βλέμματα πάνω του ήταν ο 13χρονος Αλέξανδρος Τοπκάρογλου -από την σούπερ δυνατή ομάδα των Gravity Freaks- που προκρίθηκε στην 20η θέση γενικής παίρνοντας και 5 βαθμούς!
Το super clean run του Άρη Χατζηγεωργίου που τον οδήγησε στην πρώτη θέση της Master και στην 3η γενικής!
Τελικός
Μεγάλος άτυχος του τελικού ήταν αναμφισβήτητα ο Γιάννης Ιωάννου του οποίου το run διεκόπη μετά την πτώση του Τσαλαφούτα, πήρε και πάλι εκκίνηση και λίγο πριν ολοκληρώσει ένα ιδανικό run που μπορούσε να του χαρίσει τη νίκη του έσκασε το πίσω λάστιχο και ρόλαρε μέχρι τον τερματισμό απογοητευμένος... Έτσι ο Stivian Gatev (2:46.286) πήρε καθαρά τη νίκη στην κατηγορία Elite και στη γενική οδηγώντας με ροή και χωρίς να φαίνεται ότι υπερβάλει (όπως και ο Ιωάννου, πήρε δεύτερη εκκίνηση στον τελικό). Δεύτερος ο Γρηγόρης Τσαλαφούτας (2:50.285) με αυτόν τον επεισοδιακό τρόπο που τρόμαξε για τα καλά όλους όσους είδαν την πτώση του. Την συνηθισμένη πλέον τρίτη θέση του κατέκτησε ο θεαματικός Ελισσαίος Γούβης (2:54.900), ενώ μόλις εννιά δέκατα μακριά από το βάθρο βρέθηκε ο Δάνης Καραμιχαηλίδης κατακτώντας την τέταρτη θέση. Ο Χρήστος Δερβένης (2:56.353) οδήγησε μάλλον προσεκτικά και πήρε την πέμπτη θέση με τον Βούλγαρο Pavel Kozarski να συμπληρώνει την πρώτη εξάδα. Μια ακόμη ελπιδοφόρα παρουσία για τον νεαρό Λάμπρο Φακιόλα στην έβδομη θέση μπροστά από τον Γιάννη Κορφιάτη, ενώ για πρώτη φορά στην δεκάδα της Elite εμφανίστηκαν δίκαια ο Βασίλης Διαμαντόπουλος και ο Άγγελος Κανελλόπουλος.
Στην κατηγορία Junior ο σούπερ επιθετικός Βούλγαρος Teodor Mavrodiev (3:00.248) πήρε την δεύτερη φετινή νίκη του μπανιχοπάροντας το RAM του σχεδόν παντού! Εξαιρετική οδήγηση από τον Τηλέμαχο Τσαρούχη (3:02.898) που τον έφερε στην δεύτερη θέση παρά το λάθος του στο τελευταίο τμήμα της πίστας, και πίσω του πανικός! Τρεις αναβάτες πάλεψαν για το τρίτο σκαλί του βάθρου με μόλις τέσσερα δέκατα να τους χωρίζουν! Το κύπελλο πήρε τελικά ο πάντα θεαματικός Αναστάσης Αναστασίου (3:05.353), τέταρτος ήταν ο Denislav Angelov και πέμπτος ο Jim Παναγιωταράς που αρχίζει να δείχνει τις υψηλές δυνατότητες του. Την εξάδα συμπλήρωσε ο Μάριος Ανδρέου παρά την πτώση του ενώ ο 13χρονος Αλέξανδρος Τοπκάρογλου ήταν 8ος και 21ος γενικής! Άτυχος ο περσινός νικητής της κατηγορίας Παναγιώτης Καλλιγέρης που επιτέθηκε στο πρώτο δύσκολο τμήμα της διαδρομής, είχε πτώση και περιορίστηκε στην ένατη θέση.
Στην κατηγορία Master ο Άρης Χατζηγεωργίου (2:52.076) πήρε μια πειστική νίκη που συνοδεύτηκε με την τρίτη θέση γενικής! Επανέλαβε με ακρίβεια το run του προκριματικού, τερμάτισε στην τρίτη θέση της γενικής κι άφησε τους διώκτες του αρκετά πιο πίσω... Το πρώτο βάθρο του στην κατηγορία πήρε ο Βαγγέλης Καββάδας (3:03.083) συμπληρώνοντας την πρώτη δεκάδα γενικής και τρίτος ήταν Αντώνης Αληφακιώτης (3:05.876) που απέδειξε ότι δίκαια μπήκε στην κατηγορία Master. Σταθερός και αποτελεσματικός ο Μανώλης Τριαντάρης τερμάτισε τέταρτος μπροστά από τον Αλέξανδρο Ύμερη που είχε την χαρά να καμαρώνει την δίχρονη κόρη του ανάμεσα στους θεατές. Την εξάδα της κατηγορίας συμπλήρωσε ο Νίκος Βαϊόπουλος, ενώ θετική χαρακτηρίζεται η επιστροφή στην αγωνιστική δράση για τον Σπύρο Σαρτζετάκη μετά από απουσία δύο ετών.
Ο Φώτης Σκαρής πήρε τη νίκη στους Veteran με δεύτερο τον Αργύρη Κωστόγιαννη και τρίτο τον Κώστα Πισσανό που είχε μια άσχημη πτώση στον προκριματικό.
Στην κατηγορία γυναικών συμμετείχαν τρεις τολμηρές κοπέλες που αξίζουν συγχαρητήρια μόνο και μόνο που κατάφεραν να επιβιώσουν σε μια τόσο δύσκολη πίστα. Η Μαρία Μιχαλογιαννάκη αγωνίστηκε αυτή τη φορά με το δικό της ποδήλατο, ένα καλοστημένο Trek carbon και πήρε τη νίκη μπροστά από την Ειρήνη Μαυράκη και την Ελένη Διακάκη. Χαμογελαστές και οι τρεις δήλωσαν ότι πέρασαν υπέροχα στην πίστα της Τίγρης.
Επόμενος αγώνας του Πανελλήνιου Κυπέλλου DH 2016 στο ανανεωμένο Loose Trail στα Γιάννενα στις 14-15/5.
-Δυστυχώς για έναν ακόμη αγώνα πολλοί -ειδικά λιγότερο έμπειροι- αγωνιζόμενοι δεν σεβάστηκαν την δυσκολία της πίστας, όρμηξαν με πάθος για το καλύτερο αποτέλεσμα και τελικά κατέληξαν τραυματισμένοι. Τους ευχόμαστε περαστικά, αλλά θέλουμε πάνω απ' όλα να κάνουμε μια σημαντική υπενθύμιση: Το επίπεδο του ελληνικού downhill έχει ανέβει αλματωδώς τα τελευταία χρόνια, οι πίστες έχουν γίνει πολύ δυσκολότερες και οι κορυφαίοι κινούνται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς. Έτσι οι λιγότερο έμπειροι ή απλά λιγότερο προπονημένοι θα πρέπει να είναι πιο υπομονετικοί και να μην βιάζονται να κινηθούν στα όρια και ειδικά σε άλματα και κομμάτια που είναι πάνω από τις δυνατότητες τους.
-Πολύ επικίνδυνος ήταν ο τερματισμός καθώς υπήρχε μεγάλο drop υψηλής ταχύτητας και στη συνέχεια στενό πέρασμα δίπλα από στάνη με τσίγκους. Παρά τις οδηγίες της επιτροπής του Πανελλήνιου DH το σημείο δεν διορθώθηκε και τελικά αρκετοί πλήρωσαν το τίμημα με πόνο... Αντίστοιχα και στον αγώνα στον Τύρναβο οι διοργανωτές δεν βελτίωσαν επικίνδυνο σημείο. Από τον επόμενο αγώνα η επιτροπή θα κάνει προ επισκόπηση της πίστας και οι διοργανωτές θα οφείλουν να βελτιώσουν όποιο σημείο κριθεί πολύ επικίνδυνο.
-Πέρσι το Tiger Trail ψηφίστηκε σαν η καλύτερη πίστα του κυπέλλου και φέτος είχε δεχθεί αρκετές αλλαγές που την αναβάθμισαν ακόμη περισσότερο. Η σκληρή δουλειά συνεχίζετε κι εμείς είμαστε τυχεροί που rideρουμε σε μια τόσο υψηλής τεχνικής δυσκολίας πίστα. Ευχαριστούμε! Συνεχίστε την καλή δουλειά...
-Ο Βασίλης Τσιαντίκος παρότι ήταν τρίτος στην βαθμολογία της Master προτίμησε να μην αγωνιστεί προκειμένου να βοηθήσει στην άρτια διεξαγωγή του αγώνα της ιδιαίτερη πατρίδας του. Μπράβο! Μάλιστα αυτή τη χρονιά βοήθησαν αυτή την προσπάθεια (building και διοργάνωση) αναβάτες από την ευρύτερη περιοχή παρέχοντας σημαντική βοήθεια. Μπράβο και σε αυτούς.
-Παρούσα η τοπική αυτοδιοίκηση που αναγνωρίζει την δουλεία, αλλά και τις δυνατότητες ανάπτυξης από τέτοιες πίστες. Σημαντική η στήριξη και της τοπικής κοινωνίας.
Κείμενο: Φώτης Σκαρής - Gravity Freaks
Video: Άρης Χατζηγεωργίου
Φωτό: Thodoris Ermilios @ Redbull.com/gr/bike
Tiger Trail DH Race 2016 - Άγρια ομορφιά
Συντάχθηκε απο τον/την Fotis Skaris Παρασκευή, 22 Απρίλιος 2016 22:11
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ DOWNHILL 20162ος αγώνας, Καλαμπάκα, Tiger Trail, 17/4
ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ!
Πιέζεις τα όρια σου, ρισκάρεις και παράλληλα απολαμβάνεις! Οδηγάς, προσπαθείς και τελικά τερματίζεις γεμάτος αδρεναλίνη και με κομμένη την ανάσα παρόλο που έχεις κάνει λιγότερες από 10 πεταλιές σε όλη την διαδρομή. Αυτό είναι το Tiger Trail και πρόσεχε γιατί γρατζουνάει!
Ο Γρήγορης Τσαλαφούτας whipάρει άγρια στο διπλό των 7,5 μέτρων και ορμάει με τα όλα στο drop του τερματισμού. Έχει σκασμένο πίσω λάστιχο όμως, χάνει τον έλεγχο και πέφτει άσχημα με τα όλα! Περνά την γραμμή του τερματισμού κουτρουβάλα και μένει ακίνητος... Ακούγεται μια φωνή ενός συναθλητή του, Greg είσαι πρώτος, και μονομιάς ο σκληροτράχηλος αναβάτης ανταποκρίνεται, χαμογελά και δηλώνει ότι είναι ΟΚ, με θεατές και συναθλητές να τον χειροκροτούν... Μια σκληρή εικόνα που μας θύμισε την άγρια ομορφιά του σπορ που αγαπάμε.
Το φοβερό Tiger Trail χτίζει την φήμη του! Σε αυτό τον δεύτερο αγώνα του πανελλήνιου Κυπέλλου DH το επίπεδο του ανταγωνισμού ήταν για μια ακόμη φορά πολύ υψηλό, ήταν όμως η δυσκολία του μονοπατιού αυτή που έβαλε δύσκολα σε όλους τους αθλητές. Και αυτή τη χρονιά ο Βασίλης Τσιαντίκος με το crew του έριξαν τρελή δουλειά με στόχο την αναβάθμιση της πίστας των 1,4km. Ο υψηλός βαθμός δυσκολίας του Tiger Trail παρέμεινε καθώς έχει πολλά σημεία με τρελή κλίση, τεχνικά offcamper, ένα νέο rockgarden και δύο καινούρια διπλά άλματα (το ένα απλά μεγάλωσε). Παράλληλα η πίστα φάρδυνε σε αρκετά σημεία, απέκτησε εναλλακτικές γραμμές και είχε σαφώς καλύτερη ροή και υψηλότερες ταχύτητες. Ζόρικη! Πρέπει να μείνεις συγκεντρωμένος και ακριβής σε όλο το μήκος της αλλιώς πονάει... Σε συνδυασμό με το ξερό τερέν, την άφθονη πούδρα, τα brake bumps και τα σκαμμένα λούκια ο βαθμός δυσκολίας εκτινάχθηκε στα ύψη. Έτσι είδαμε πολλούς ενθουσιώδεις αναβάτες να πληρώνουν το ρίσκο τους με πόνο... Τελικά από τους 120 που δήλωσαν συμμετοχή, οι 107 χρονομετρήθηκαν στον προκριματικό ενώ μόλις 86 τερμάτισαν στον τελικό. Μεγάλος απών ο Κώστας Ανδριώτης καθώς το ποδήλατο του έμεινε σε κάποιο αεροδρόμιο μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας στην επιστροφή του από το Παγκόσμιο, αλλά παρόντες και πάλι αναβάτες από την γειτονική Βουλγαρία, οκτώ αυτή τη φορά, που ήρθαν αποφασισμένοι να κυνηγήσουν με πάθος το βάθρο και τα χρηματικά έπαθλα του Red Bull.
Προκριματικός
Παρά την καθυστέρηση για μια ώρα ξεκίνησε ο προκριματικός χωρίς γκρίνιες, αλλά με πολύ ένταση. Βλέπετε το γεγονός ότι πλέον οι 20 ταχύτεροι παίρνουν βαθμούς (όπως στους αγώνες UCI) έχει αγριέψει για τα καλά τους κορυφαίους. Ιδιαίτερα "αγριεμένος" εμφανίστηκε ο περσινός νικητής του αγώνα Γιάννης Ιωάννου που μπήκε αποφασισμένος να κυνηγήσει τους 50 βαθμούς του πρώτου, αλλά και να κρατήσει ψηλά τα ελληνικά χρώματα. Και τα κατάφερε, με ένα φοβερό χρόνο (2:47.046) επικράτησε του Stivian Gatev για μόλις μισό δευτερόλεπτο. Τρίτος γενικής προκρίθηκε ο Γρήγορης Τσαλαφούτας (2:49.341) καβάλα στο RAM του τραυματία Μιχάλη Μπερτσιμά, ενώ για μια ακόμη φορά εντυπωσιακός ο Άρης Χατζηγεωργίου (2:52.215) ήταν ο ταχύτερος Master όντας τέταρτος γενικής. Ακολούθησε ο Ελισσαίος Γούβης από την κατηγορία Elite, ενώ ταχύτερος Junior ήταν ο Τηλέμαχος Τσαρούχης (2:57.724) που οδήγησε δυνατά παρότι αγωνίστηκε με δανεικό ποδήλατο (για πρώτη φορά δίπλακο) καθώς την προηγούμενη μέρα έσπασε το δικό του μετά από σύγκρουση με αυτοκίνητο! Εξαιρετική εμφάνιση από έναν ακόμη νεαρό αναβάτη της Elite, το Δάνη Καραμιχαηλίδη, αλλά και από τον Junior Μάριο Ανδρέου οι οποίοι συμπλήρωσαν την πρώτη οκτάδα. Ωστόσο ο αναβάτης που τράβηξε τα περισσότερα βλέμματα πάνω του ήταν ο 13χρονος Αλέξανδρος Τοπκάρογλου -από την σούπερ δυνατή ομάδα των Gravity Freaks- που προκρίθηκε στην 20η θέση γενικής παίρνοντας και 5 βαθμούς!
Το super clean run του Άρη Χατζηγεωργίου που τον οδήγησε στην πρώτη θέση της Master και στην 3η γενικής!
Τελικός
Μεγάλος άτυχος του τελικού ήταν αναμφισβήτητα ο Γιάννης Ιωάννου του οποίου το run διεκόπη μετά την πτώση του Τσαλαφούτα, πήρε και πάλι εκκίνηση και λίγο πριν ολοκληρώσει ένα ιδανικό run που μπορούσε να του χαρίσει τη νίκη του έσκασε το πίσω λάστιχο και ρόλαρε μέχρι τον τερματισμό απογοητευμένος... Έτσι ο Stivian Gatev (2:46.286) πήρε καθαρά τη νίκη στην κατηγορία Elite και στη γενική οδηγώντας με ροή και χωρίς να φαίνεται ότι υπερβάλει (όπως και ο Ιωάννου, πήρε δεύτερη εκκίνηση στον τελικό). Δεύτερος ο Γρηγόρης Τσαλαφούτας (2:50.285) με αυτόν τον επεισοδιακό τρόπο που τρόμαξε για τα καλά όλους όσους είδαν την πτώση του. Την συνηθισμένη πλέον τρίτη θέση του κατέκτησε ο θεαματικός Ελισσαίος Γούβης (2:54.900), ενώ μόλις εννιά δέκατα μακριά από το βάθρο βρέθηκε ο Δάνης Καραμιχαηλίδης κατακτώντας την τέταρτη θέση. Ο Χρήστος Δερβένης (2:56.353) οδήγησε μάλλον προσεκτικά και πήρε την πέμπτη θέση με τον Βούλγαρο Pavel Kozarski να συμπληρώνει την πρώτη εξάδα. Μια ακόμη ελπιδοφόρα παρουσία για τον νεαρό Λάμπρο Φακιόλα στην έβδομη θέση μπροστά από τον Γιάννη Κορφιάτη, ενώ για πρώτη φορά στην δεκάδα της Elite εμφανίστηκαν δίκαια ο Βασίλης Διαμαντόπουλος και ο Άγγελος Κανελλόπουλος.
Στην κατηγορία Junior ο σούπερ επιθετικός Βούλγαρος Teodor Mavrodiev (3:00.248) πήρε την δεύτερη φετινή νίκη του μπανιχοπάροντας το RAM του σχεδόν παντού! Εξαιρετική οδήγηση από τον Τηλέμαχο Τσαρούχη (3:02.898) που τον έφερε στην δεύτερη θέση παρά το λάθος του στο τελευταίο τμήμα της πίστας, και πίσω του πανικός! Τρεις αναβάτες πάλεψαν για το τρίτο σκαλί του βάθρου με μόλις τέσσερα δέκατα να τους χωρίζουν! Το κύπελλο πήρε τελικά ο πάντα θεαματικός Αναστάσης Αναστασίου (3:05.353), τέταρτος ήταν ο Denislav Angelov και πέμπτος ο Jim Παναγιωταράς που αρχίζει να δείχνει τις υψηλές δυνατότητες του. Την εξάδα συμπλήρωσε ο Μάριος Ανδρέου παρά την πτώση του ενώ ο 13χρονος Αλέξανδρος Τοπκάρογλου ήταν 8ος και 21ος γενικής! Άτυχος ο περσινός νικητής της κατηγορίας Παναγιώτης Καλλιγέρης που επιτέθηκε στο πρώτο δύσκολο τμήμα της διαδρομής, είχε πτώση και περιορίστηκε στην ένατη θέση.
Στην κατηγορία Master ο Άρης Χατζηγεωργίου (2:52.076) πήρε μια πειστική νίκη που συνοδεύτηκε με την τρίτη θέση γενικής! Επανέλαβε με ακρίβεια το run του προκριματικού, τερμάτισε στην τρίτη θέση της γενικής κι άφησε τους διώκτες του αρκετά πιο πίσω... Το πρώτο βάθρο του στην κατηγορία πήρε ο Βαγγέλης Καββάδας (3:03.083) συμπληρώνοντας την πρώτη δεκάδα γενικής και τρίτος ήταν Αντώνης Αληφακιώτης (3:05.876) που απέδειξε ότι δίκαια μπήκε στην κατηγορία Master. Σταθερός και αποτελεσματικός ο Μανώλης Τριαντάρης τερμάτισε τέταρτος μπροστά από τον Αλέξανδρο Ύμερη που είχε την χαρά να καμαρώνει την δίχρονη κόρη του ανάμεσα στους θεατές. Την εξάδα της κατηγορίας συμπλήρωσε ο Νίκος Βαϊόπουλος, ενώ θετική χαρακτηρίζεται η επιστροφή στην αγωνιστική δράση για τον Σπύρο Σαρτζετάκη μετά από απουσία δύο ετών.
Ο Φώτης Σκαρής πήρε τη νίκη στους Veteran με δεύτερο τον Αργύρη Κωστόγιαννη και τρίτο τον Κώστα Πισσανό που είχε μια άσχημη πτώση στον προκριματικό.
Στην κατηγορία γυναικών συμμετείχαν τρεις τολμηρές κοπέλες που αξίζουν συγχαρητήρια μόνο και μόνο που κατάφεραν να επιβιώσουν σε μια τόσο δύσκολη πίστα. Η Μαρία Μιχαλογιαννάκη αγωνίστηκε αυτή τη φορά με το δικό της ποδήλατο, ένα καλοστημένο Trek carbon και πήρε τη νίκη μπροστά από την Ειρήνη Μαυράκη και την Ελένη Διακάκη. Χαμογελαστές και οι τρεις δήλωσαν ότι πέρασαν υπέροχα στην πίστα της Τίγρης.
Επόμενος αγώνας του Πανελλήνιου Κυπέλλου DH 2016 στο ανανεωμένο Loose Trail στα Γιάννενα στις 14-15/5.
-Δυστυχώς για έναν ακόμη αγώνα πολλοί -ειδικά λιγότερο έμπειροι- αγωνιζόμενοι δεν σεβάστηκαν την δυσκολία της πίστας, όρμηξαν με πάθος για το καλύτερο αποτέλεσμα και τελικά κατέληξαν τραυματισμένοι. Τους ευχόμαστε περαστικά, αλλά θέλουμε πάνω απ' όλα να κάνουμε μια σημαντική υπενθύμιση: Το επίπεδο του ελληνικού downhill έχει ανέβει αλματωδώς τα τελευταία χρόνια, οι πίστες έχουν γίνει πολύ δυσκολότερες και οι κορυφαίοι κινούνται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς. Έτσι οι λιγότερο έμπειροι ή απλά λιγότερο προπονημένοι θα πρέπει να είναι πιο υπομονετικοί και να μην βιάζονται να κινηθούν στα όρια και ειδικά σε άλματα και κομμάτια που είναι πάνω από τις δυνατότητες τους.
-Πολύ επικίνδυνος ήταν ο τερματισμός καθώς υπήρχε μεγάλο drop υψηλής ταχύτητας και στη συνέχεια στενό πέρασμα δίπλα από στάνη με τσίγκους. Παρά τις οδηγίες της επιτροπής του Πανελλήνιου DH το σημείο δεν διορθώθηκε και τελικά αρκετοί πλήρωσαν το τίμημα με πόνο... Αντίστοιχα και στον αγώνα στον Τύρναβο οι διοργανωτές δεν βελτίωσαν επικίνδυνο σημείο. Από τον επόμενο αγώνα η επιτροπή θα κάνει προ επισκόπηση της πίστας και οι διοργανωτές θα οφείλουν να βελτιώσουν όποιο σημείο κριθεί πολύ επικίνδυνο.
-Πέρσι το Tiger Trail ψηφίστηκε σαν η καλύτερη πίστα του κυπέλλου και φέτος είχε δεχθεί αρκετές αλλαγές που την αναβάθμισαν ακόμη περισσότερο. Η σκληρή δουλειά συνεχίζετε κι εμείς είμαστε τυχεροί που rideρουμε σε μια τόσο υψηλής τεχνικής δυσκολίας πίστα. Ευχαριστούμε! Συνεχίστε την καλή δουλειά...
-Ο Βασίλης Τσιαντίκος παρότι ήταν τρίτος στην βαθμολογία της Master προτίμησε να μην αγωνιστεί προκειμένου να βοηθήσει στην άρτια διεξαγωγή του αγώνα της ιδιαίτερη πατρίδας του. Μπράβο! Μάλιστα αυτή τη χρονιά βοήθησαν αυτή την προσπάθεια (building και διοργάνωση) αναβάτες από την ευρύτερη περιοχή παρέχοντας σημαντική βοήθεια. Μπράβο και σε αυτούς.
-Παρούσα η τοπική αυτοδιοίκηση που αναγνωρίζει την δουλεία, αλλά και τις δυνατότητες ανάπτυξης από τέτοιες πίστες. Σημαντική η στήριξη και της τοπικής κοινωνίας.
Κείμενο: Φώτης Σκαρής - Gravity Freaks
Video: Άρης Χατζηγεωργίου
Φωτό: Thodoris Ermilios @ Redbull.com/gr/bike
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Προβολές: 2315
Σχόλια (0)
Δημοσίευση σχολίων μέσω RSS feed
Γράψε σχόλιο
